GAZZELİ GÜLSÜM
Altı milyar eksiksiz seyrettiniz Ben, canlı yayında ölen Gazzeli Gülsüm Zulüm ağını yıllara geriyordu, siz sessizdiniz Bir bomba aldı beni aniden Kapı önünden gidişimi hissetmediniz Kayıtsız bakarsa taştır göz bebeği Sağır vicdanlarda kurulur füze rampaları Bilirim gitmeyi ben İncitmeden bir kelebeği Yaşayabilenlere bıraktım bakarken görmemeyi Gazzeli Gülsüm ben Bombalar yağarken doğdum; Taşlar havalanırken büyüyordum Dört yaşında kırk yıl gibi. Dostlar gelinmez diyarda Düşman kapı dibi Gazzeli Gülsüm ben Ölenlerden sadece biri Şemsiyeni aç anne dedim Bomba gelmesin Önlemez şemsiye bu kini dedi annem Öfke yerden kalktı, karardı gökyüzü Bombalar yağıyordu üzerimize Annemle el ele son defa baktık yeryüzüne Ben Gazzeli Gülsüm Ellerim küçücük Bu yüzden yenildim Yetim bir çocuk bulunsa yeryüzünde Filistinlidir, der melekler Oyun parkımız var cennette Düşman çok, dostlar azaldı günden güne Küçüldü dünya en güçlü yerinden Bekliyorum şimdi hesapların açılacağı yerde Ben Gazzeli Gülsüm, Tanırsınız beni, her yerde ve evinizde; Çocuklar birbirine benzer alabildiğine Acemi bulut kadar sevimli ve temiz Ölülerin isyanı var bu hâle Nerede diyorlar ebabiller, Gökyüzü neden sessiz?