KARDEŞLİK KADERİMİZDİR

İmam-hatipli olmak, bir lise diploması edinmekten çok daha fazlası… İmam-hatiplilik şuuru nesillerden nesillere aktarılan bir gelenek âdeta. Bu kimliği diri tutmak mezun ve mensupların birlikteliğiyle, kardeşliğiyle mümkün ve ümmete en büyük hizmetimiz “Ey Allah’ın kulları, kardeş olunuz!” emrine muhatap oluşumuza verdiğimiz en güzel cevap da yine kardeşliğimiz. 

İmam-hatip, mezun olmakla “izin almış” olup arkamızı dönebileceğimiz bir yer olmadı hiçbir zaman bizim için. Kimliğimizi inşa ettiğimiz bu yılların bereketini ömrümüze sirayet ettirmek için o kapıdan hiç ayağımız kesilmesin istedik. Bu düsturla bir araya gelen imam-hatip mezunu üniversiteli öğrenciler olarak bir imam-hatipli kardeşimize ablalık ama her şeyden önce “kardeşlik” edeceğimiz, elinden tutup yüreğine dokunabileceğimiz bir proje başlattık. Genç Önder olarak “Kardeşim Dedim Buluşmaları” adı altında Kardeş Okul Projemizin ikinci yılında İstanbul’da kulübümüz bulunan 8 üniversitemize en yakın konumdaki bir imam-hatip lisesini kardeş okul olarak benimsedik ve bu anlamda 8 imam-hatip lisesiyle kardeşlik çatısı altında bir araya geldik.

Bir konferans salonunda yüzlerce kişinin bir profesörü dinlemesinden ziyade üniversiteli liderlerin uzmanlık ve lisedeki öğrencilerin ilgi alanlarına göre belirlediği çeşitli atölyelerle kardeşlerimizle küçük gruplar hâlinde haftalık buluşmalar gerçekleştirmekteyiz. İngilizce Speaking, Arapça Muhadese, Öncü Şahsiyet Okumaları, Sinema, Kitap Tahlilleri, Biyografi, Zerafet, Tefsir, Hadis, Dergi İnceleme, Güzel İşler, Münazara, Fotoğrafçılık, Kanaviçe, Tiyatro atölyeleri samimi ve interaktif muhabbet ortamına zemin hazırlayan gruplarımızdan bazıları. Bunların dışında kardeş üniversite himayesinde ve desteğiyle kardeş lisemizde okul çapında katkı sağlayabilecek motivasyon buluşmaları, kariyer günleri, geziler gibi çeşitli aktiviteler organize ediyoruz. Bize okullarının kapısını açıp her hafta misafir eden lisemizi kendi üniversitemizde ağırlamanın verdiği keyif de bambaşka.

Kardeşim Dedim, acılarıma da kardeş olur musun? Dahası, aldığım düşük notlara, geç kalınca yok yazılmalarıma, devamsızlık 9.5 sınırında kalıp herkes gezerken benim okula gitmek zorunda kaldığım o günlere, büt’e girmeden önce son bir çaresizlikle istediğim dualarıma, hatta sevinçlerime, bu sıralarda geçirdiğim ve hep gülümseyerek hatırlayacağım imam-hatip yıllarıma da kardeş olur musun?