ON BEŞ TEMMUZ

Aylardan temmuz, günlerden ihanet
Karanlık gecede can dedi vatan
Bir kavga ki varlık yokluk arasında
Ölümle hayat vuruştu kıyasıya
Can ekildi toprağa, yerine döndü vatan
 
Çanakkale’den kalan gün gibi
Yeni bir destana ser verir gibi
Yakıldı zaferin aşktan fitili
Can verdikçe cana geldi vatan
Can havliyle düştükçe üzerine
 
Vatan bedel ister ak alınlı can
Sende tankı delen iman var
Bin yıl ihanet kuşansa ne çıkar
Daha can istemeden vatan,
Üstüne sevdayla düşen var
 
Sancağı yere düşürmeyen ülke
Gece içinden ülke çıkaran millet
Sinesinde ateşle tutuşan anne
Senin çocukların, dünya durdukça
Şehadetle yürüyecek ihanetin üstüne
 
Can verip vatan alan ruh
Ey yeniden boyanan bayrak,
Ey kefene aynı sevdayla sarılan
Senden sonra ölüm yok bu diyarda
Şehadet yazdın çünkü gök boşluğuna
 
 
Gökten, yerden gelse ne çıkar
Bizde ölümü kucaklayan sine var
Yerin altı sesimize ses katar
Biz cana vatan deriz, vatana can
Bizdedir tank durduran avuçlar
 
Bir ölüp bin dirilen erleriz
Mekânlardan taşar bizim sevdamız
İhanetin her türü birleşsin gelsin
Biz ateş içinden marş besteleriz
Biz ölüm yerine sevda yazan milletiz.

AHMET MERCAN